Bijeenkomst Midwoud georganiseerd door stichting Ouderennetwerk West-Friesland (praten over levenseinde)
De bijeenkomst in Midwoud had voor onze stichting een hele grote meerwaarde. We worden nu in de gelegenheid gesteld om de praktijk over dit onderwerp aan te kaarten.
Zoals de presentatie gehouden werd, was het heel erg goed, jullie namen ruimschoots de tijd om de burger van al hun vragen, een antwoord te voorzien. Helaas berusten deze standpunten in de praktijk niet op waarheid en lopen daardoor de burgers tegen grote problemen aan, en worden ze onnodig op kosten gejaagd.
Een levenstestament bijvoorbeeld kost veel geld bij een notaris, maar als het er dan op aankomt, omdat men daarin had beschreven dat bij ondragelijke lijden men graag euthanasie zou willen hebben het volledig afhangt van welke huisarts je treft. Als je bij je eigen huisarts waar je al tientallen jaren bij was, alles goed heb doorgenomen wat je wensen zijn, maar dan door ziekte of een heupbreuk bijvoorbeeld naar een andere plaatst, (verpleeghuis/verzorgingshuis), wordt over gebracht en dus een andere huisarts zal krijgen dan alles wat je besproken had zomaar te niet wordt gedaan omdat deze huisarts vanwege zijn geloof het niet zou doen. Dan denk je dat je alles goed geregeld heb, blijkt het in de praktijk heel anders te zijn.
Ouderen die geen netwerk meer hebben of hun kinderen het te druk hebben met hun eigen leven kunnen gebruik maken van een mentor. Deze mentor kan aangewezen worden door de rechtbank omdat die ouder bijvoorbeeld ver in het proces zit van dementie en zelf zijn dingen op het medische gebied niet meer kunnen overzien. Vele zorgorganisaties weten niet goed om te gaan met het mentorschap en wat het überhaupt inhoud. Ook hoor je vaak de prof. zeggen je moet vanuit je eigen intuïtie uitgaan en je niet te veel mee laten slepen door een familielid of mantelzorger omdat daar veel emotie mee gepaard kan zijn. Laat staan dat we dan naar een mentor gaan luisteren. Maar diezelfde mentor heeft wel verantwoording af te leggen op de rechtbank mocht het verkeerd gaan met die patiënt waar hij of zij mentor van is. Dan hoef je bij geen 1 rechter ermee aan te komen dat de zorg mij niet had begrepen of dat ze niet weten wat het mentorschap inhoud ondanks dat je een afschrift van de rechtbank had afgegeven aan de E.V.V van die zorgorganisatie.
Ik heb zowel bij Wilgaerdenleekerweidegroep, Omring als bij Actiz hier aandacht voor gevraagd omdat het daar op dit gebied vaak fout gaat.
Ook kan ik een voorbeeld benoemen waarin een patiënt naar de palliatieve afdeling ging omdat die patiënt heel erg ziek was en niet meer beter kon worden. Drie vormen van dementie, prostaatkanker in een vergevorderd stadium met uitzaaiingen in de botten.
Ook had deze patiënt een arm gebroken die niet meer wou helen vanwege deze botkanker. Ondanks dat deze zorgorganisatie een schrijven van de rechtbank had gehad waarin vermeld stond dat ik mentor was van deze patiënt men nooit naar mijn inbreng heeft geluisterd. Ik had aangegeven dat bij een heupbreuk de patiënt alleen pijnbestrijding zou krijgen en niet meer aangeboden zou worden in het ziekenhuis. Toen deze patiënt op een avond uit zijn bed was gevallen, heeft de verpleging hem/haar door een ambulance naar het Dijklanderziekenhuis in Hoorn laten brengen. Ook in het ziekenhuis had de spoedeisende arts niet met mij te maken omdat hij door de zorg was aangeboden. De patiënt woonde toen in Enkhuizen.
Ondanks dat ik de papieren van de rechtbank afgegeven had aan deze spoedeisende arts en meedeelde dat deze patiënt niet geopereerd kon worden vanwege de botkanker ze deze patiënt toch hebben geopereerd aan een heupbreuk. Tijdens de operatie ben ik gebeld dat ze een probleem hadden omdat het niet viel te opereren vanwege de botkanker. De botten waren net een gatenkaas of een brosse reep. Hierop is hij met pijnbestrijding afgevoerd naar een verpleeghuis op een palliatieve afdeling omdat men ervan overtuigt was dat hij niet echt lang meer zou leven. Ook toen deze patiënt in het verpleeghuis lag heeft men gemeend totaal niet naar mij te hoeven luisteren. Ook hun hadden een afschrift gehad van de rechtbank. Omdat deze patiënt duidelijk had laten beschrijven toen die tijd bij zijn oude huisarts wat zijn wensen waren dacht hij dat alles goed geregeld was. Maar in het verpleeghuis kreeg hij een huisarts van Turkse afkomst en die ging daar helemaal niet in mee wat deze patiënt met zijn huisarts had besproken vanwege zijn geloof.
Bij het aangeven aan de nieuwe huisarts dat hij niet meer behandeld mocht worden, en alleen pijnbestrijding zou krijgen, heeft men deze patiënt toch twee keer een antibioticakuur gegeven, omdat de zorg de huisartsenpost had gebeld omdat de patiënt verhoging had. Ondanks dat de huisartsenpost op de hoogte was van geen behandelingen meer heeft men toch tot twee keer aan toe antibiotica toegediend. De arts gaf als excuus aan tegen mij dat hij of zij dit beroep had gekozen om mensen beter te maken. Ik gaf toen aan met al deze problemen dat ik het onmenselijk vond hoe men met deze patiënt zijn omgegaan. Drie vormen van dementie, prostaatkanker met uitzaaiingen in de botten. Door de prostaatkanker was er een katheter aangebracht omdat gewoon plassen niet meer mogelijk was maar door de dementie er elke keer werd uitgetrokken met alle gevolgen van doen. Een gebroken arm waar de patiënt al meer dan een jaar mee liep en niet snapte waarom de arm het niet meer deed door de dementie. En een gebroken heup die niet meer te repareren was. Zowel mijn klacht tegen het ziekenhuis als naar deze Zorgorganisatie werden ongegrond verklaard terwijl ik mentor was van deze patiënt via de rechtbank uit Alkmaar. Ook toen eindelijk deze patiënt in diepe slaap werd gebracht door palliatieve sedatie heeft men eten gegeven toen deze patiënt wakker was geworden, omdat die had aangegeven honger te hebben.
Dit is een van de vele casussen die ik heb meegemaakt omdat ik mij graag mag inzetten voor die ouderen waarvan hun netwerk heel erg dun is of geheel weg is gevallen. Als je een notaris hierop aanspreekt dat een levenstestament eigenlijk gebakken lucht is waar veel geld mee wordt, verdient je geen antwoord meer krijgt en men je niet meer aardig vind.
De informatie moet kloppen die er over dit onderwerp wordt gegeven en wat er echt mogelijk is op dit gebied Wat ik ook zeer slecht vind, is die organisatie levenseinde die verteld dat we een poedertje hebben dat bij innamen je vredig in slaap valt en niet meer wakker wordt. Er zijn vele ouderen die hier gebruik van willen maken omdat ze de regie in eigen hadden willen hebben. Als je deze ouderen verteld dat dit poedertje helemaal niet een vredig einde geeft, krijg je vaak te horen dan gaan we toch pillen sparen. Ik kan dus ook vele ouderen die dat hebben gedaan terwijl men dan niet weet of die pillen die ze opsparen die werking zal geven waar men dan op hoopt. En de ramp dan niet te overzien is voor deze ouderen als men dan in het ziekenhuis weer wakker wordt.
Ik hoop dan ook oprecht dat we hier met zijn alle een poging kunnen wagen om de ouderen die te kennen geven wat verantwoord is als men het leven zou willen beëindigen als hun leven voltooit, is. Ik zal mij dan ook als voorzitter van de stichting Ouderennetwerk West-Friesland in blijven zetten voor jullie onderwerp praten over het levenseinde. We zullen hier ook volop aandacht blijven geven op onze website. Mochten er nog meer vragen overblijven mogen die altijd gesteld worden.